York

New York'a adını vermiş şehirdir York. Tarih acı sosunu göçmenlerin memleket hasretlerinden devşirmektedir herhalde.  İngilizlerin yaptığının benzerini 1920'lerde mübadele ile Trabzon, Of'tan göç ettirilen rumlar Yunanistan'da yapmışlar, kasabalarının adını Nea Trapezounta (Yeni Trabzon) koymuşlar. Bugün 450 civarında nüfusu olan bu kasabanın meydanında bir kemençe heykeli vardır. 

Londra’dan sonra ne kadar da şirin, ne hoş, ne kadar sıcak ve ne iyi ettik de buraya uğradık hissi hakimken,  Edinburgh’tan sonra York mu? “E güzeldi de, biraz turistik gibi sanki” derken bulduk kendimizi. Ama pişman mıyız? Asla! Sadece Edinburgh’un o büyüleyici ve ihtişamlı atmosferinden olsa gerek York gibi şipşirin bir şehrin bıraktığı tüm izler silinmişti bizden. Ama gene de Londra’dan Edinburgh’a karayolu ve/veya demiryolu ile gidilecekse York’a uğranmalı, ara sokaklarında ve parklarında turlanmalı, küçük hediyelik eşya satan dükkanlara girilmeli ve hoş bir tebessümle surlarında yürürken hoş manzara fotoğrafları alınmalı diye düşünüyoruz. Şehri çepeçevre saran surlarda tam tur yapamadık, vaktimiz yetmedi, pek de gerek var gözükmedi.

Biz zaten nadir bulduğumuz güneşe kıyamadık, kah parklarda bahçelerde, kah sokaklarda yürüdük durduk, müzelere girmek istemedik, katedrallerden gına geldiği için katedraline de girmedik (Avrupa'daki her katedral, mübarek dünyanın en büyük katedrali diye anılıyor-bunlarda da bir rekabet, bir kandırmaca gırla gidiyor). 

Size çok fazla bir tarif vermeyeceğiz, alacağınız bir şehir haritası size yardımcı olacaktır. 


 Shambles sokağını belleyin ve bu sokak ve etrafında vaktinizi geçirin, şehrin turistik sokağı burasıdır. Minyatür evler, daracık sokaklar eğer hayal gücünüzü zorlarsanız sizi uzak geçmişe götürecektir. Tüm o mekanlar bugün cafe ve hediyelik eşya mağazalarına döndüğü için tarihlerini hayal etmek biraz da sizin hayal gücünüze kalıyor.

Son olarak, York iyidir, hoştur da benim asıl aklımda kalan ve tüylerimi halen diken diken eden Clifford’s Tower’ın merdivenlerinde fotoğraf çekerken gördüğümüz sırt çantalı, yaşlı ve yalnız bir  adamın boynunda asılı taşıdığı tek taş yüzüktür. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Hiçbir şey yapmamanın tatlılığı”/Güney İtalya

Resim
"Dolce far niente"  Positano, Amalfi, Atrani, Ravello, Capri Derdimiz Roma Paris gibi büyük turistik şehirleri ziyaret etmek değil, ama yeme içmesiyle, tembelliğiyle, deniziyle dinlenebileceğimiz bir yaz tatili geçirmek. Yani hem keşfedelim hem de dinlenelim, deniz tatili yapalım dedik. Gözümüzü Güney Avrupa’ya, İtalya’nın Amalfi kıyılarına çevirdik: Positano, Capri, Amalfi hedefteki kasabalardı. Dinlenme deyince büyük şehir olsun istemedik, dolayısıyla yol üzerindeki Napoli, Sorrento devre dışı kaldı. Sorrento gezi rehberlerinde önerilen şehirlerden biri ama Napoli’den kesinlikle uzak durun deniyor. Biz her ikisinden de uzak durduk. Dedik ya, küçük olsun bizim olsun. Hemen biraz coğrafya bilgisi: Amalfi kıyısı (Costiera Amalfitana / Amalfi Coast) baş şehri Napoli olan Campania özerk bölgesinin batı kıyıları diye adlandırılan İtalya’nın güney batısında bir sahil şeridi. Sorrento ile Salerno arasındaki yaklaşık 50 km’lik kıyı şeridinde uzanan kasabalar sırasıyl
Devamı

Güney Fransa, Cannes, Nice, Monte Carlo

Resim
Nice Marseilles trenindeyim. 2 gece Marsilya, 3 gece Nice’te konaklamalı bir ilkbahar kaçamağı yapalım dedik. İlkbahar mı? En başta bunu düzeltmeliyim. 12-17 Mart arası geldik buraya,  uzun zamandır yemediğim soğuğu yedik. İlkbahar diye geldik ama mevsimlerden kışmış ve kuzeydeydi rüzgar. Bir Mistralleri var, insanın içini titretiyor, dışını hissettirmiyor. Velhasıl kelam, Martta uzak durun buralardan, kendinizi sağlama almak için de Mayıstan önce gelmeyin. Marsilya’da konakladık ama en baştan Marsilya hakkında hiç de güzel şeyler duymadığımız için Marsilya’ya hiç de zaman ayırmadık. Bu doğru bir karardı. Limana indik, bi yerlerde oturup yorgunluk attık, sonra da Fransız mutfağına bir giriş olsun diye yumuşakça yiyeceğimiz Toinou restoranına gittik. Eğer yumuşakça yiyecekseniz Nice’te Massena Caddesi’ girişinde de bir restoran bulabilirsiniz. Bu yumuşakça olayı için bir iki yıl önce okuduğum  Radikal’de Tan Morgül yazısı kanıma girmişti. Yazıyı ön belleğe almıştım ve bir G.
Devamı

Den Haag, The Hague, Lahey veya her neyse!

Resim
Hollanda için ne anlatılabilir? (Nisan 18 - Haziran 4, 2005) Hollanda’ya bir kez sonbaharın sonuna doğru gitmiştim, hava yağmurlu olunca çok keyif almak gibi bir şey olmuyor tabi, şimdi ise ilkbahar ve ben yine Hollanda’dayım, güzel hava ve değişik ortamla birlikte her şey çok daha güzel oluyor. Güzel hava derken Türkiye’nin baharıyla karşılaştırmamak gerekiyor tabi. Güneş de oluyor ama hava hep serin, ve yanınızda mutlaka bir yağmurluk tarzı bir şey bulundurmanız gerekir. Hava akşam saat 10’dan sonra kararıyor, bu da tabi çok güzel bir şey, ama siz gündüz olduğunu düşünürken vücudunuz buna izin vermiyor, niçin bu kadar yorgunum diyorsunuz oysa sabah erken kalkmışsanız çoktan vücut kendisini korumaya alıyor. Zaten hava kararmasa da Hollandalılar aksam saat 6’dan sonra sokaklarda olmuyor, onlar normal bizdeki gibi hava kararmış farz edip evlerinin yolunu tutuyorlar. 6.30 yemek saatleri ve o saatte herkes evde olmak için bisikletlerle koştura koştura evlerine gidiyor (Çin’den sonra kişi
Devamı